ارزیابی و مقایسه تأثیر ضایعات کیسه پلیمری و تایر فرسوده بر خصوصیات مقاومتی ماسه‌رس‌دار تثبیت‌شده با سیمان

در این تحقیق امکان استفاده از الیاف ضایعات کیسه­های پلیمری، خرده لاستیک و همچنین الیاف ضایعاتی لاستیک (به تنهایی و در ترکیب با سیمان) به منظور تثبیت خاک ماسه رس دار ارزیابی شده است. برخی مشخصات اصلی نمونه­های آزمایشگاهی با آزمایشهای حدود اتربرگ،‌ تراکم پروکتور استاندارد و مقاومت فشاری تک محوری حاصل شده­اند. مشخصات به دست آمده با خواص ماسه­رس­دار تثبیت نشده و تثبیت شده با سیمان مقایسه شده و نتایج مشاهده شده تشریح شده است. نتایج نشان می­دهند که نمونه های اصلاح شده با سیمان سبب کاهش قابل ملاحظه­ای در دامنه خمیری خاک می­شوند. نتایج تست تراکم نشان می­دهد که مخلوط کردن ضایعات برای تثبیت خاک ماسه­ای سبب کاهش مقدار رطوبت بهینه و نیز کاهش دانسیته خشک حداکثر شده است. از میان مواد ضایعاتی استفاده شده، الیاف کیسه پلیمری بیشترین تاثیر را بر روی وزن مخصوص خشک حداکثر با کاهش 4/1 درصدی آن نشان داد. نتایج نشان می­دهند که استفاده از ضایعات به تنهایی برای تثبیت ماسه سبب افزایش اندکی در مقاومت فشاری محدود­نشده نمونه­ها می­شود؛ در حالی که ترکیب ضایعات و سیمان سبب افزایش قابل توجه مقاومت فشاری نمونه­ها در همان زمان عمل­آوری شده است. همچنین نمونه­های ساخته شده با الیاف کیسه پلیمری نسبت به سایر نمونه­ها دارای بیشترین مقدار افزایش مقاومت فشاری محدود نشده و جابجایی حداکثر به ترتیب برابر 32 و 58 درصد می باشند.